شوق درون به سوی دری می کشد مرا

من خود نمی روم دگری می کشد مرا

یاران مدد که جذبهٔ عشق قوی کمند

دیگر به جای پرخطری می کشد مرا

ازبار غم چو یکشبه ماهی به زیر کوه

شکل هلال مو کمری می کشد مرا

صد میل آتشین به گناه نگاه گرم

در دیدهٔ تیز بین نظری میکشد مرا

من مست آن قدر که توان پای می کشم

امداد دوست هم قدری می کشد مرا

دست از رکاب من بگسل محتشم که باز

دولت عنان کشان بدری می کشد مرا